Jeong Jeongs leerling is het verhaal van vuurmeester Jeong Jeong, de eerste in de Vuurnatie die deserteerde en het nog na kan vertellen en Azelia, het meisje dat voor vuur leeft. Na een gruwelijk incident neemt Jeong Jeong het meisje tegen wil en dank onder zijn hoede en leert haar vuursturen. Maar hoewel Azelia alles van haar meester aanneemt is er één ding dat ze niet van hem wil geloven: dat vuursturen een vloek is. Voor haarzelf en voor degene die ze zal liefhebben gaat ze op zoek naar de kern van het vuur: verlichting.
Terwijl Azelia haar blik op de toekomst richt en haar droom ziet uitkomen, wordt de oude deserteur achtervolgd door het verleden. Hun paden branden, roken, sidderen en vlammen, maar zullen ze elkaar nog eens kruisen?
| ||||||||||||||||||||||||||
Wat vooraf ging[]
Jeong Jeong balanceert op de grens van leven en dood, maar daarbij wel bijgestaan door Chey en de mysterieuze Lin Yee's. Terwijl die laatste de wereld afzoeken naar Azelia, blijft Chey met een aantal van hun achter bij hun meester.
Ondertussen zwerft Azelia de wereld rond en ontdekt in de Shi Wong Woestijn een nieuwe techniek voor vuurstuurders: glassturen. Ook struikelt ze over de kennisbibliotheek van Wan Shi Tong, maar alhoewel de uil eerst afwijzend reageert, laat hij haar maar wat graag gebruikmaken van zijn bibliotheek als hij hoort dat Azelia's ouders door Zhao zijn vermoord en ze een leerling van Ran en Shao was.
Aflevering 85J: Taai[]
Starend naar het bladerdak boven hem, dacht Jeong Jeong terug aan de tijd in Ba Sing Se. Hij had toen meer gehad dan nu. Het werd allengs minder, naarmate de tijd vorderde, dacht hij bitter.
Dood zou hij nergens last meer van hebben, maar eigenlijk had niemand een idee wat er na de dood was en Jeong Jeong wilde het risico niet nemen om na het sterven in een wereld terecht te komen waar hij nog slechter af was. Hij wilde in ieder geval Azelia nog zien.
'Takken voor mijn crematie,' merkte Jeong Jeong droog op toen Chey met brandhout het kamp binnenkwam. Chey schudde geschrokken zijn hoofd van niet.
'U bent te taai om te branden, meester,' merkte de Lin Yee die naast hem zat op.
'Dat heb ik al eens eerder gehoord,' zuchtte Jeong Jeong en hij viel weer in slaap.
Aflevering 86A: De Luchtgeest[]
'Aangenaam, ik ben Zei. Ik was professort antropologie aan de universiteit van Ba Sing Se, maar nu help ik Wan Shi Tong en de Kenniszoekers met het ordenen van alle informatie die hier binnenkomt,' vertelde Zei.
'Mijn naam is Azelia. Ik ben op zoek naar vreedzame manieren van vuursturen,' zei Azelia.
Zei dacht een moment na.
'Er staat wel iets dergelijks in de bibliotheek over vuursturen, maar het meeste is jaren geleden verwoest door de Vuurnatie. Maar ik zal je eerst je kamer wijzen. Schrik trouwens niet als je de bibliotheek helemaal voelt trillen op zijn grondvesten. Wan Shi Tong heeft zijn levenswerk meestal in de Geestenwereld geplaats, maar neemt het af en toe mee naar boven om de Kenniszoekers binnen te laten,' zei Zei.
Hij nam Azelia mee naar een uithoek in de bibliotheek. Zei wees Azelia haar kamer. Het was een kleine, compacte kamer met enkel het noodzakelijke er in. Er zaten geen ramen in. Een lampion verlichtte de kamer.
'Mijn kamer is hier naast. De badkamer moeten we delen. Sorry daarvoor, maar Wan Shi Tong rekent niet op gasten,' zei Zei.
'Over Wan Shi Tong gesproken: heb je toevallig schrijfgerei voor me, dan kan ik meteen die belofte inlossen,' zei Azelia.
'Natuurlijk. Kom maar even mee.'
Zei opende de deur van zijn eigen kamer. Er stonden stapels boeken in en het bureau was groter dan zijn bed. Tussen de wanorde viste Zei er uit wat Azelia nodig had.
'Als je iets nodig hebt, roep maar. Ik wil je graag helpen,' bood Zei aan. Azelia bedankte hem.
Ze ging terug naar haar eigen kamer. Met gemengde gevoelens begon ze haar tas uit te pakken. Ze dacht aan haar ouders, aan Jeong Jeong, aan Chey en de Lin Yee's en aan alle andere mensen die haar dierbaar waren.
Azelia vroeg zich af waarom sommige mensen amper kansen kregen in hun leven en zijzelf zoveel uitzonderlijke leraren had gehad. Jeong Jeong voor vuursturen, Ran en Shao in schoonheid, Azula voor bliksemsturen, Opa Wong in geschiedenis en nu deze kennisgeest. Waarom zij en niet iemand anders?
Hoe lang was ze nu al weg van Jeong Jeong? Al drie jaar zeker. En nu begon ze hier opnieuw met haar studie. Voor het eerst in haar leven twijfelde Azelia aan haar eigen bedoelingen. Waren die echt wel zo nobel als ze zelf wilde? Wilde ze niet gewoon meer macht, zoals Jeong Jeong haar ooit gesuggereerd had?
De bibliotheek schudde op zijn grondvesten. Zei waarschuwde haar dat ze weer de Geestenwereld ingingen. Toen liet hij haar weer alleen.
'Vuur is macht,' zei iemand achter haar plotseling. Azelia draaide zich om. Een vreemde man. Zijn huid had een blauwachtige gloed over zich en zijn haren en ogen waren spierwit, maar dat kon ook aan het licht van de lampion liggen.
'Vuur is macht,' herhaalde hij. 'Een oude vriend van was ooit de machtigste vuurstuurder op deze aardkloot, maar werd er op afgerekend. Men dacht dat hij een grotere macht wilde en daarvoor vuur als zijn wapen gebruikte. Het was echter de liefde voor het vuur die de vlammen zo hoog deed oplaaien. Geen macht.'
'Ik begrijp u niet,' zei Azelia.
'Vuur is macht, omdat vuur liefde is. En is liefde immers niet de sterkste kracht die er bestaat?'
'Dat is zo,' fluisterde Azelia.
'Dan twijfel niet aan je eigen bedoelingen. Omdat je lief kan hebben, ben je machtig. En omdat je een vuurstuurder bent, ben je beter dan de rest.'
De vreemdeling kwam naar haar toe. Hij pakte haar handen vast. Als een spons wilde hij elk detail in zich opnemen.
'Azelia, ik vraag je deze armband te dragen. Het is een vrijgeleide en een bescherming voor de Geestenwereld. Met deze armband zal geen geest je kwaad kunnen doen,' zei de vreemdeling. Hij deed Azelia de armband om en vertrok.
'Wacht! Wie bent u eigenlijk?' riep Azelia hem na.
'Ik ben Enlil, de luchtgeest en een vriend van Phayeron. Tot ziens, Azelia!' En hij verdween.
Aflevering 87A: Leerling van de Uil[]
Geholpen door Zei en Wan Shi Tong begon Azelia met haar studie in de bibliotheek. Allereerst schreef ze de kennis op die ze al had. Wan Shi Tong was haar dankbaar voor het boek dat ze had geschreven en gaf haar onbeperkte toegang in de bibliotheek, op één kamertje na. Daar mocht ze niet komen.
Zei hielp haar waar hij kon. Enthousiast rende hij van de ene boekenkast naar de andere op zoek naar de gewenste informatie. Behendig klauterde hij over de hoogste boekenplanken heen en haalde altijd dat er uit wat Azelia nodig had.
Professor Zei was een aardige, enthousiaste man waar Azelia goed mee kon opschieten. Maar ook Wan Shi Tong kreeg zijn interesse voor mensen weer een beetje terug. Hij kwam meerdere malen op een dag hun studie beoordelen en gaf ze tips waar hij dat nodig achtte.
'Jongedame, als je de kennis van de eerste vuurstuurders wilt opdoen, dan zou ik ook eens gaan zoeken naar de eerste aardemeesters,' tipte Wan Shi Tong. Azelia keek op van haar boek over luchtstuurders.
'Ik zie het verband tussen aarde- en vuurstuurders niet. Ze vullen elkaar niet aan, zoals lucht en vuur wel doen.'
'Nee, ze breken elkaar af,' zei Wan Shi Ton op zijn mysterieuze toon. Hij gaf haar een eeuwenoud boek.
'Lees dit maar eens.'
De bibliotheek van Wan Shi Tong was reusachtig, compleet en schitterend mooi. Azelia verloor haar leven in haar studie. Er leek hier geen tijd te bestaan. Dit was eeuwig.
Aflevering 88J: Deren[]
De regen striemde ongenadig op Jeong Jeong. Compleet doorweekt was hij, maar het deerde hem allemaal niet. Hier in dit onweer zou het niemand opvallen.
Ontsnapt aan de dood stond Jeong Jeong weer rechtop in het leven. Bitter, koud en pijnlijk weliswaar, maar hij leefde nog. Jaren was hij de Vuurnatie voorgeweest en nog jaren zou hij ze voorblijven.
Jeong Jeong concentreerde zich. Bliksem sturen. Het was een kunst die hij allang meester had willen worden. Tegen Chey en de rest, inclusief zichzelf, zei hij dat hij zichzelf wilde kunnen verdedigen tegen machtige meesters.
Maar diep in zijn hart wist Jeong Jeong dat hij tegen zichzelf en de anderen loog. De enige rede dat hij bliksem wilde sturen was om Azelia te laten zien, dat ook hij gewoon verder kon leven zonder haar. En misschien kon hij het haar leren als ze het zelf nog niet geleerd had...
Jeong Jeong zette elke gedachte zijn hoofd uit en begon. Bliksem sturen. Wat een discipline. Wat kwam hier na? Zonsturen?
Wordt vervolgd[]
Jeong Jeongs leerling zal spoedig worden vervolgd in het boek Thuis (22).